نتایج نوآوری باز
نویسنده: هنری چسبرو
مترجم: سید کامران باقری
بسیاری از شرکت‌ها نوآوری را موضوعی تزئینی یا لوکس می‌دانند؛ موضوعی که فقط در زمان رونق و شرایط مطلوب اقتصادی به آن توجه می‌کنند. اما زمانی که اوضاع دشوار می‌شود، معمولاً نخستین چیزی که کنار گذاشته می‌شود همین نوآوری است. از سوی دیگر، حتی آن دسته از سازمان‌هایی که طرفدار نوآوری هستند، اغلب تنها از دانش و منابع درون‌سازمانی خود برای ایجاد تغییر استفاده می‌کنند.
دو رویکرد در مسیر نوآوری
با این حال، راه دیگری نیز برای دستیابی به نوآوری وجود دارد که بسیاری از شرکت‌ها آن را نادیده می‌گیرند. در این روش، سازمان ابتدا هدف نوآوری خود را مشخص می‌کند و سپس بررسی می‌کند که برای رسیدن به آن هدف به چه منابعی نیاز دارد. در ادامه، برای تحقق این هدف از همه ظرفیت‌ها، چه درون سازمان و چه خارج از آن، بهره می‌گیرد. به بیان دیگر، به جای آن‌که یک شرکت بخواهد تمام هزینه‌ها را به‌تنهایی بپردازد و همه مهارت‌ها را در داخل سازمان توسعه دهد، می‌تواند با دیگر شرکت‌ها، دانشگاه‌ها یا استارتاپ‌ها همکاری کند تا مسیر نوآوری را سریع‌تر و کم‌هزینه‌تر طی نماید.
نوآوری بسته در برابر نوآوری باز
هنری چسبرو، استاد دانشگاه برکلی و پدر مفهوم «نوآوری باز»، این دو دیدگاه را با دو اصطلاح معرفی می‌کند:
او مدل سنتی را نوآوری بسته و مدل دوم را نوآوری باز می‌نامد. چسبرو معتقد است که با توجه به رشد فناوری و تغییرات سریع اقتصادی، تکیه بر نوآوری بسته – برخلاف ظاهر امن و کم‌ریسک آن – در واقع می‌تواند پرهزینه، کند و حتی خطرناک باشد.
در مقابل، نوآوری باز اگر به‌درستی اجرا شود، می‌تواند مسیری سریع‌تر، کم‌هزینه‌تر و با ریسک پایین‌تر برای دستیابی به موفقیت‌های جدید در کسب‌وکار باشد.
کتاب نتایج نوآوری باز و دیدگاه چسبرو
هنری چسبرو در کتاب ارزشمند خود با عنوان «نتایج نوآوری باز» به بررسی برداشت‌های اشتباه از این مفهوم و موانعی که مانع اجرای صحیح آن می‌شوند، پرداخته است. او توضیح می‌دهد که شرکت‌ها در صورت درک درست و اجرای هوشمندانه نوآوری باز، می‌توانند رشد چشمگیر، پایدار و سریعی را در کسب‌وکار خود تجربه کنند.
در نهایت، پیام اصلی این کتاب آن است که سازمان‌ها برای بقا و پیشرفت در دنیای رقابتی امروز باید ذهن خود را از انحصار بیرون بیاورند و با بهره‌گیری از نوآوری باز، فرصت‌های تازه‌ای برای رشد و همکاری خلق کنند.